Lake Annette

Vandaag een relaxdag. We merken dat alle indrukken zijn tol beginnen te eisen bij Jelle en hier geen internet hebben is ook iets waar hij niet aan kan wennen. Hij groeit op met internet overal tot zijn beschikking en als we uitleggen dat toen wij jong waren er nog geen internet was en ook geen tablet/ipad zit hij ons aan te kijken alsof we van een andere planeet komen.

Na een relaxochtend gaan we tegen het middaguur naar Lake Annette, 10 minuten rijden en een meer waar een strandje is. En wat een geluk heel weinig toeristen. Na een tijdje zwemmen is er wat comotie. Wat blijkt er zijn twee Elks (herten) in het water gestapt. Wat prachtig om te zien. Aan het gewei van het mannetje te zien zijn ze nog vrij jong. Ze trekken zich niks aan van de mensen. Wel schudt het mannetje met zijn kop en stampt met zijn poot om aan het geven dat iedereen uit de buurt moet blijven.

Even later horen we gedonder, het gaat waaien en daar zijn de donkere wolken. Het begint te regenen, dus we gaan weer terug naar het huisje. Onderweg zien we nog twee andere herten. Door de regen is het wel lekker afgekoeld. Wat een bijzondere dag voor een relaxdag.

Jasper Rafting Tour

Het is Rebecca haar verjaardag! Dat betekent natuurlijk dat bij het wakker worden er gezongen wordt. Jelle kent “happy birthday” al vrij goed en zingt dus helemaal in het engels.

De activiteit voor vandaag is raften. We hebben gekozen voor een iets rustigere variant omdat dat goed gaat met jonge kinderen. Rond 12 uur verzamelen we bij de grote totempaal in Jasper. Jelle vond het een goed idee om erop te klimmen, gelukkig kwam hij niet al te hoog.

Met een schoolbus gaan we naar de locatie. Die ligt op ongeveer 16 kilometer van het stadje. De bus zit helemaal vol. Het is vandaag zo’n 30+ graden, dus het wordt behoorlijk warm in de bus. Deze schoolbussen hebben ook geen airco, dus raam open en rijden is de enige manier om wat koele lucht binnen te krijgen.

Bij de locatie krijgen we zwemvesten aangemeten en gaat we in 3 groepen op rafts. Je zit op de zijkant van de boot, je voet achter een touw, voor het geval je omvalt, en er loopt een touw langs de boot om je aan vast te houden. Jelle vind het allemaal erg spannend.

We vertrekken en onze gids maakt wat grapjes en dan komen we bij de eerste versnellingen, onze kant van de boot krijgt de volle lading en t-shirt en broek zijn doorweekt. Eerst gilt Jelle het uit en zegt vervolgens ‘nog een keer’. Hij vind het geweldig. Door verschillende versnellingen en whirlpools gaan we, geen kans om op te drogen. Tijdens de reis leren we verschillende dingen over de omgeving, waarom een berg genaamd is zoals hij is, de dieren in de omgeving en zelfs de bomen.

Jelle heeft de tijd van zijn leven, bij elke versnelling hoopt hij weer op grote golven. Na ongeveer 1 1/2 uur is de rit voorbij, de 16km zit erop. De eigenaar zegt nog dat de jongens terug mogen komen als ze 18 jaar zijn, want ze zoeken nog ‘Rafting Guys’, dat lijkt Jelle wel heel vet. We gaan met de schoolbus weer terug naar het stadje (nu maar een klein stukje rijden) en naar het huisje om af te drogen.

In de avond gaan we uit eten bij een BBQ restaurant. Hier nemen we een BBQ Share Platter, want de porties zijn hier gigantisch. We halen na het eten een lokaal flesje wijn om de verjaardag af te sluiten. We kunnen echter niet lang buiten zitten, want donderwolken en regen zorgen voor afkoeling en natte meubelen in de avond.

Van Banff naar Jasper

8.15 uur vertrokken vanuit Hidden Ridge Resort in Banff. 292 km en 4.12 uur voor de boeg.

Nog even water halen bij de supermarkt en Rebecca komt erachter dat ze haar vest is vergeten, terug naar boven. Gelukkig nu dan later op de weg. Om 8.45 uur vertrekken we opnieuw.

We willen onderweg stoppen bij Peyto Lake, maar het is daar zo druk dat we geen parkeerplaats kunnen vinden. We stoppen bij Silverhorn Creek en lopen vanaf de parkeerplaats een stukje naar de rivier. Weer een mooi rustig plekje. Jelle is bij elke stop bij de rivier aan het spelen met takken en stenen. Zoals hij zegt onder stenen kunnen niet genoeg watermannetjes dus die zinken en takken blijven drijven omdat daar veel watermannetjes onder kunnen.

Bij Icefield Centre (dit ligt tussen Banff en Jasper in) stoppen we rond de lunch. Hier zijn de gletsjers. Het is best ver lopen dus we besluiten om de Icefield Skywalk te nemen. Dit is een grote glazen brug die ze hebben gebouwd uit de berg en hier heb je mooi uitzicht over de gletsjers. We hadden er wel iets meer van verwacht. Er rijden ook grote bussen op de gletsjers, maar deze wilde we toch niet nemen uit principe;. Voor ons gevoel beschadigen ze de gletsjers.

Het laatste stuk rijden we in 1x door. We komen rond 16.00 uur aan bij Pine Bungalows in Jasper. Een huisje midden in het bos vlakbij de rivier. Het enige wat je hoort zijn de goederentreinen die hier 24 uur per dag rijden. En wat is het hier warm! Rond de 32 graden en geen zuchtje wind te bekennen.

Hop on bus - Grizzly route

Dag 5 en nog steeds last van een jetlag. Het voordeel is dat we allemaal vroeg wakker zijn en veel kunnen doen. Vandaag hebben we een tour geboekt met de Hop on bus. Een schoolbus die ons naar verschillende plekken brengt. Van Banff naar Johnston Canyon, Lake Louise Gondola, Moraine Lake, Lake Louise en weer terug naar Banff.

De bus vertrek om 7.45 uur en brengt ons als eerst naar Johnston Canyon. Onderweg zien we een hert langs de kant van de weg. Bij Johnston Canyon hebben we ongeveer 1,5 uur voordat we de volgende bus moeten nemen. We besluiten om de trail naar de lower fall te nemen. Dit is 1,2 km langs de rivier over een goed aangelegd pad. Bij de waterval zit een lage tunnel die ons nog dichterbij de waterval brengt.

De tweede stop is Lake Louise Gondola. Dit is in de winter het skigebied en de lift brengt ons naar 2088 meter hoogte. Je kan kiezen voor een dichte gondola of een stoeltje. Gezien het prachtige weer nemen we de stoeltjeslift. Een nieuwe ervaring voor Arjen en Jelle. Boven hebben we prachtig uitzicht op de bergen met sneeuw en lake louise in het midden. Weer beneden eten we heerlijk sushi en ramen bowl.

Op naar stop nummer 3, dit is Moraine Lake. Een meer dat wordt gevormd door de gletsers die smelten in de lente. Prachtig blauw en erg koud. Arjen klimt nog een grote rots om foto’s te maken.

De laatste stop is Lake Louise, wat volgens de boekjes prachtig moet zijn, maar ons erg tegenvalt vanwege de grote hoeveelheid aan toeristen. Aan het meer ligt een groot hotel, dit is het eerste hotel dat is gebouwd in het park. We hebben begrepen dat een kamer 800 dollar per nacht kost en het heeft dan ook niet voor niks Lake Louise Chateau, het lijkt ook op een kasteel. Ze hebben zelfs winkeltjes binnen.

Vandaag helaas geen beren gezien, die er wel veel zijn langs deze route. Deze weg is de eerste weg die is gebouwd in het park en is niet afgesloten van de dieren, zoals de highway. In de lente wordt zelfs de weg afgesloten ivm dieren met kleintjes die oversteken en richting de rivier trekken.

Rond 18.00 uur zijn we weer terug in Banff. Wat een mooie lange dag met veel indrukken. Jelle kan niet kiezen wat hij het mooiste vond.

De wandeltocht naar Banff

Vandaag hebben we niets gepland staan. We moeten even het stadje in om het extra navigatie systeem weg te brengen naar de autoverhuurder. Bij het vliegveld werd het ding ons op een listige manier opgelegd, maar ook onze auto heeft een navigatie systeem, dus het was nogal dubbelop. Om toch wat te doen besluiten we naar het plaatsje te hiken.

In het gebied liggen verschillende trails. Veel zijn er voor mountainbikers, maar ook aan de wandelaar is gedacht. Het probleem is echter dat er simpelweg een pijltje een richting op wijst en er vervolgens 2 of meer paden zijn. In het begin ging het dan ook wonderbaarlijk mis en bleken we op de Return of the Jedi mountainbike trail uit te komen, in plaats van de trail naar de rivier. Uiteindelijk hebben we het juiste pad te pakken en volgen we de rivier. Wat blijkt: in de natuur heeft Rebecca een goed richtingsgevoel! Zonder haar waren we denk ik weer aan het begin uitgekomen (door het Jedi pad te blijven volgen).

Door hoge bomen en grote rotsen kronkelt het pad op een afstand langs de rivier. Na een dikke 20 minuten maakt het bos plaats voor een groot grasveld. De bergen langs de rivier zijn machtig om te zien in het vroege zonlicht. We kunnen zelfs bij de rivier komen en vinden een strandje van stenen. Wandelaars voor ons hebben hier aan enkele stenen gestapeld in een mooie toren.

De rest van de hike gaat door alsof het Lord of the Rings is; over heuvels en door dalen. Jelle vermaakt zich door stokken te zoeken die hij kan gebruiken als wapen tegen de grote beren die we vast tegen zullen komen. Gelukkig is een dergelijk avontuur ons gespaard gebleven. Wel zien we veel verborgen plekjes langs de rivier met kleine strandjes en stroomversnellingen.

Onze mount Mordor was de laatste kilometer van de trail. Zeer stijle heuvels waar we elkaar moeten helpen om overheen te klimmen. Uiteindelijk komen we uit op de Surprise Corner en kunnen we bij Banff Centre de trail verlaten. We hadden niet verwacht dat het zo’n 7 kilometer lopen zou zijn, dus we zijn blij dat we bijna in het stadje zijn. Op deze plek is echter wel een adembenemend uitzicht.

We volgen de weg het centrum in en doen de dingen die we moeten doen. Daarna lekker lunchen in de foodcourt van het winkelcentrumpje. Japanse noodles en sushi, lekker!

Met de bus gaan we terug naar het resort. In de bus ontmoeten we een Nederlander die 20 jaar geleden geemigreerd is naar Canada. Helaas hebben we niet al te veel tijd om te kletsen, want onze halte is er al. Veel sneller dan lopen. De rest van de dag spenderen we in het zwembad, met een uitzicht op de rockies, hoe heerlijk is dat?

Van Drumheller naar Banff

Vandaag hebben we de reis gemaakt van Drumheller naar Banff. Een rit van ongeveer 250 km. Bij het opstaan is het erg mistig en zo’n 13 graden. Na het ontbijt zijn we gelijk vertrokken. Al snel trekt het helemaal open en wordt het rond de 22 graden, al voelt het in de bergen wel wat warmer aan. Aangezien alleen Rebecca rijdt en we de tijd hebben doen we rustig aan. We hebben verschillende stops gedaan en nemen een binnenweg langs Bow River in plaats van de highway. Onze eerste stop is bij Horsehoe Canyon. Hier heb je een mooie uitkijkplek met een kleine canyon.

Na Calgary nemen de de 1A langs Ghost Lake en Bow River. Als we langs een offroad weggetje die naar de rivier gaat besluiten we dat dit een mooie lunch plek is en keren we om. Best spannend het weggetje, gaat stijl naar beneden en de guilen zijn diep door de auto’s die hier hebben gereden. Maar wat een mooie plek. Een klein strandje geeft maakt duidelijk dat locals deze plek gebruiken voor een kampvuur. Grappig genoeg liggen er 2 tondeuses bij de vuurpit, waar die voor zijn is ons een raadsel. De rivier is hier tientallen meters breed en kraakhelder. Je ziet de stroming hier en daar wat ruig zijn, maar over het algemeen is het een rustige rivier. Aan de overkant van het water staat een bosrand, onherbergzaam. Jelle heeft het strandje afgezocht voor dinosaurus botten, maar helaas geen gevonden.

We zien de bergen voor ons en rijden Banff National Park binnen. Wat een mooi natuurgebied, we kijken onze ogen uit. Ons verblijf is Hidden Ridge Resort die wat hoger op de berg ligt en in de winter wordt gebruik als skioord. Het bestaat uit een groot aantal losstaande huisjes en een soort appartementencomplex. Wij zitten in het complex, op de begane grond. Vanaf onze veranda kun je een van de bergen zien. Er ligt zelfs nog ijs op de top van de berg. Het doet denken aan de berg die is gebruikt bij macOS Sierra, stijl aan de bovenkant, bomen aan de zijkant.

Met een lokale bus, wat inbegrepen zit bij ons hotel, gaan we naar het dorp Banff om boodschappen te doen. Leuk toeristisch dorpje waar het behoorlijk druk is qua verkeer, dus de bus is een uitkomst. Op de terugweg in de bus hebben we onze eerste beer gezien, die door het bos huppelde. Het ging te snel om een foto te kunnen maken. Met de bus komen we langs verschillende RV en kampeer plekken. Het is duidelijk dat dit een populaire plek is, zoveel mensen hebben hier kamp opgezet.

In het huisje naast ons zitten een paar nederlanders, hoe gek he? Aan de andere kant een gezin met 4 kinderen, waarvan 1 onze nieuw gevonden huis-eekhoorn probeert te vangen. Gelukkig zonder succes tot nu toe.

Land van de dino’s

Vandaag stond in het teken van de dino’s, de dag waar Jelle heel lang naar uit heeft gekeken. Om 10.00 uur hadden we de excursie Dinosite van het Royal Tyrrell Museum. Deze excursie bracht ons al lopend naar de badlands waar veel dino opgravingen zijn. We mochten zelf op zoek gaan naar dinobotten, we hebben er zelfs een paar gevonden. Rebecca bleek enorm goed in het vinden van gefosilieerd hout. Dit is op vrij uniek omdat de badlands eigenlijk geen bomen kennen. Ook hebben we veel ijzerstenen gevonden en zelfs wat botten van een onlangs opgegeten hert. In de badlands lopen namelijk ook coyotes rond.

In het gebied rond Drumheller kun je fossielen vinden van 77 miljoen jaar geleden tot 65 miljoen jaar geleden. Daarmee is dit gebied uniek; er is geen andere plek op aarde waar 12 miljoen jaar aan dino botten te vinden zijn.

Daarna naar het museum en daar ging een hele nieuwe wereld voor ons open. Wat veel dino’s en het was alsof we door de tijden heen liepen. Jelle herkende heel veel uit zijn boek en rende van opwinding door het museum.

Jelle zijn boek beschrijft het leven op aarde van voor de dino’s, waar de Trilobiet een van de eerste soorten op aarde is, tot aan het late krijt. Dat is waar de Tyranosaurus leefde. Het boek eindigt met de ijstijd, de tijd van de mammoet. In het museum zie je dan ook precies deze lijn terug, dus Jelle kon ons echt alles vertellen, maar we zijn ook nog nieuwe dino’s tegen gekomen.

Aangezien we nog wat hebben van een jetlag, we waren om 3.30 uur wakker, gaan we even terug naar het hotel om uit te rusten. Lekker in de hotpool geweest en aan het einde van de middag naar de wereld’s grootste dino geweest, waar we ook nog in konden en 106 traptreden naar boven. Aan de foto’s kan je dit goed zien. Lekker gegeten bij een lokaal restaurantje met 10 tafels (waar ze geen patat hebben), nog even gewandeld door het dorpje (overal staan dinobeelden) en nu proberen wakker te blijven tot een normale tijd.

Een leuk extraatje wat dit hotel biedt is dat je aan het einde van de dag verse popcorn kan halen. Dit is natuurlijk super lekker, maar de gangen ruiken dan ook wel heel erg naar zoute popcorn. Het ontbijt hier is ook erg goed geregeld. Ten opzichte van veel Europese hotels was het ontbijt simpel, maar hoe leuk is het om je eigen wafels te maken in de ochtend? Of een bagel te halveren door een gespecialiseerde guillotine.

Drumheller

We zijn aangekomen in Canada! De vlucht was comfortabel, voldoende beenruimte, eten en drinken bij klm. We hebben allemaal niet kunnen slapen door een grote familie die achter ons zat. Zij gingen vanuit Tanzania via Schiphol naar Canada. Een bijzondere situatie, Canada geeft elk jaar 150 green cards aan mensen uit Afrika en zij hadden deze dus gekregen via Unicef. Alles is nieuw voor ze, ze hadden geen spullen bij zich, zelfs geen luier voor de baby. Het was veel huilen voor de jonge kinderen en hygiene is wat anders voor ze. Afval ging op de grond en boter zat over de vloer. Maar wat een bijzondere reis voor ze en je beseft je weer hoe goed wij het hebben.

Arjen kwam in het vliegtuig erachter dat zijn rijbewijs is verlopen (wie gaat er nou in het vliegtuig zijn rijbewijs controleren?), nooit bericht gehad, wat nu? Maar doen alsof we gek zijn, er wordt niet naar gekeken en we krijgen de auto gewoon mee. Voor de zekerheid heeft Rebecca gereden naar Drumheller. Jelle valt in de auto in een diepe slaap en we zijn bang dat we hem niet wakker krijgen. Onderweg hebben we nog een wegafzetting waardoor we een stuk offroad moeten, de auto is meteen vies. Maar wel een superfijne auto die de heuvels prima aan kan en lekker rijdt. Als we in het hotel zijn wordt Jelle weer wakker en kunnen we nog even naar buiten om een broodje en salade te halen bij de subway. Nu proberen we wakker te blijven zodat we direct de Canadese tijd aanhouden. Morgen gaan we naar de dinosite en museum.